Nad ranem grupa czterdziestu samurajów z na czele z Andzius Sanem wyruszyła w drogę do stolicy Hanatu. Jako że czasy były niespokojnie, oddział poruszał się w szyku wojskowym gotowy do odparcia każdego ataku. Na przodzie jechało trzech szperaczy, potem grupa główna i na końcu straż tylna składająca się z ośmiu ludzi. Na drogach prawie nie spotykano ludzi. Jak ktoś zobaczył oddział zbrojny, zostawiał dobytek i uciekał gdzie go nogi poniosą. Około południa Andzis-San zarządził postój. Wystawiono straże, ludzie i konie posilili się. Po odpoczynku ruszono dalej. Teraz droga wiodła przez stary las. W pewnym momencie nad głowami jeźdźców zaczęły śmigać strzały, ale nikogo nie było widać. Grupa przyspieszyła. Po krótkim czasie wjechała na małą polankę na której czekała na samurajów banda w składzie około siedemdziesięciu zbójców. Andzius San i jego samuraje  natychmiast uderzyli na zbirów. Doszło do krwawej walki. Jednak w krótkim czasie okazało się że katany w rękach samurajów są o wiele lepsze niż widły. dzidy, noże w rękach rabusiów. Większa część ludzi z bandy zginęła, reszta rozbiegła się po lesie. Niestety oddział Andzius Sana miał trzech zabitych i 8 rannych. Wszystkich zabrano ze sobą i dalej kontynuowano podróż. Pod wieczór dotarto do karczmy, w której się zatrzymana. Gospodarz tej karczmy na początku potwornie bał się i twierdził że nic nie miał. Dopiero jak samuraje z góry zapłacili mu za jedzenie, picie i nocleg  uspokoił się i ugościł oddział jak tylko mógł najlepiej. Ranni zostali porządnie opatrzeni, zostały wystawione straże , a kto mógł poszedł spać.

Od rana w całym domu trwały porządki. Czyszczono i suszono maty, poduszki, wietrzono dom sprzątano i myto cały dom.
Sam Andzius-San udał się z częścią samurajów obejrzeć co pozostało z gospodarstwa. Wrócił dopiero wieczorem.
Reszta samurajów poprawiała umocnienia rezydencji i poszukiwała wyżywienie

Wróciłem.
Pewnie nikt nie będzie chciał dalej ciągnąć forum, ale ja jednak spróbuje

Witam
Cieszę sie, ze nic sie Panu nie stało. Nasz Daymio zaginął. Trwają jego poszukiwania

I ja zgłaszam się po rozkazy.